بررسی اثر نانو رس و عامل جفت کننده بر خواص مکانیکی، فیزیکی و مقاومت به پوسیدگی چندسازه حاصل از نرمه mdf و پلی اتیلن

در این پژوهش، به بررسی اثر نانوذرات رس و عامل جفت کننده مالئیک انیدرید بر خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و مقامت به پوسیدگی چندسازه نرمه mdf- پلی اتیلن پرداخته شده است. بدین منظور از نرمه سنباده زنی سطح mdf به عنوان ماده لیگنوسلولزی و پلی اتیلن به عنوان ماده ترموپلاستیک استفاده شد. هم چنین از ذرات نانورس مونت موریلونیت با سطوح وزنی مختلف (0، 2، 4 و6 درصد) و عامل جفت کننده با سطوح وزنی 0، 3 و 6 درصد استفاده شد. سپس از چندسازه مورد نظر 36 تخته (12 تیمار در 3 تکرار) با دانسیته اسمی g/cm3 1 در ابعاد cm 1 × cm 28cm × 30 با استفاده از اکسترودر دوماردونه ناهمسوگرد و سپس پرس گرم ساخته شد. سپس خصوصیات مکانیکی شامل مقاومت و مدول خمشی و مقاومت به ضربه فاق دار و بدون فاق، خواص فیزیکی شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامتی پس از 2 و 24 غوطه وری در آب و مقاومت به پوسیدگی شامل کاهش وزن بررسی شد. نمونه های چندسازه به مدت 3 ماه مطابق با استاندارد astm-d1413 در معرض پوسیدگی قرار گرفتند. نتایج نشان داد افزودن عامل جفت کننده سبب بهبود چشم گیر خواص فیزیکی و مکانیکی و مقاومت به پوسیدگی می شود. از طرفی، افزودن نانورس سبب کاهش خصوصیات مکانیکی و افزایش مقاومت به پوسیدگی می شود. هم چنین افزودن نانورس تا 2 درصد وزنی سبب کاهش جذب آب و واکشیدگی ضخامت شده و پس از آن جذب آب و واکشیدگی ضخامت به طور معنی دار افزایش می یابد. در پایان به منظور بررسی ساختار و نحوه عملکرد نانو ذرات رس، تحلیلی براساس تصاویر میکروسکوپ الکترونی صورت پذیرفت. هم چنین تخریب ماده لیگنوسلولزی توسط قارچ در سطوح مختلف بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی نشان داد با افزایش نانو رس میزان کلوخه ای شدن نانو ذرات افزایش می یابد.